Met pensioen? Dat is cabaretière en typetjeskoniging Tineke Schouten (70) nog niet gelukt. Ze speelt nog steeds zeker honderd shows per jaar. En of er iets leuk is aan ouder worden? “Het is prettig dat je ogen slechter worden, dan zie je die rimpels niet.”
Schouten zit inmiddels 42 jaar in het artiestenvak. Dat showbizz-gen zit er eigenlijk van jongs af aan al in. “Ik moest ooit de typetjes overnemen van iemand die haar been brak. Daar proefde ik hoe leuk cabaret is. Het publiek bleek laaiend enthousiast.”
Doorbraak
In haar twintiger jaren ontmoet Schouten haar man Hans Brunyanszki. “Hij bouwde een discotheek en ik belandde daar op het podium. Mijn man moedigde me aan en ik schreef mijn eigen shows. Eigenlijk zat dat iedere avond vol. Daar schreef ik ook Takkenstraat, dat bleek mijn grote doorbraak.”
Schouten legt uit dat haar carrière vol hoogtepunten zit. “Ik maakte theater- en grote TV-shows voor twee miljoen kijkers, maar ik stond ook drie weken lang in een uitverkocht Carré. Ik heb echt zoveel leuke dingen gedaan.”
Structuur
Maar inmiddels is de cabaretière zeventig jaar en kan ze zichzelf nog geen pensionado noemen. “Ik ga toch steeds weer door. Ik denk dat dat een beetje in mijn genen zit. Mijn moeder werd uiteindelijk bijna 93 jaar. Haar levensmotto gebruiken wij allemaal: ‘Doorzetten!’. Ik speel nog steeds zeker honderd voorstellingen per jaar.” En een pensioen? “Ooit vast wel, maar mijn werk is ook mijn structuur en ik blijf het leuk vinden.”
Wanneer Schouten zich voor het eerst in haar leven oud voelde? “Ik was toen eind vijftig en zag op een groot plein allemaal jonge mensen zitten. Toen dacht ik plots: ‘Ik word bijna zestig’. Dat was even vervelend, maar zeventig worden vond ik dan weer niet zo’n probleem.”
Doodgaan
Vorig jaar overleed de partner van Schouten na een lang ziekbed. “Hij was eigenlijk niet meer wie hij ooit was. Het was een feestbeest. Maar toen hij ouder werd, kreeg hij allerlei gezondheidsklachten.” Ze omschrijft zijn laatste levensfase als ‘mooie maanden’. “Hij was vrolijk, helder, zag er voor een 79-jarige man goed uit en ik kon nog steeds met hem lachen. Maar op 6 september stierf hij in de ochtend. Hij deed zijn ogen dicht en het was mooi geweest. Ik ga iedere zondag langs zijn graf, praat met hem en zet bloemen neer.”
Zelf is ze helemaal niet bang voor de dood. “Ik geloof niet dat het leven ophoudt. Maar ik ben ook echt dankbaar voor mijn leven. Ik bid iedere avond en dank voor alles wat ik heb mogen krijgen.”
Tijd vliegt
Iets dat leuk is aan ouder worden, Schouten kan het niet zo snel bedenken. “Het is wel prettig dat je ogen slechter worden, dan zie je die rimpels niet”, lacht ze. “De achteruitgang van mijn spierkracht vind ik het vervelendste. Maar ook dat gevoel dat de tijd voorbij vliegt en sommige dingen niet meer terugkomen, dat is soms best lastig.”
Tegenwoordig besteedt Schouten haar vrije tijd graag met familie of vrienden. “Ik bloei op van mijn kinderen en kleinkinderen. Daarnaast wandel ik graag door de bossen met mijn honden.” Haar sociale leven, structuur en beweging, noemt de comédienne als ‘ingrediënten’ voor gezond oud worden. “Zorg dat je iedere dag iets hebt om je op te verheugen.”
Lukken
En als ze terugkijkt op de afgelopen zeventig jaar, welke les blijft haar bij? “Maak je geen zorgen, het wordt weer ochtend en het wordt weer avond. En geluk komt van ‘lukken’, dus als iets gelukt is, maakt dat gelukkig.” En als de comédienne vooruit kijkt, zijn er dan nog dromen? “Ik heb veel dromen waar kunnen maken. Ik wens nu vooral gezondheid voor mijn kinderen, kleinkinderen en graag ook voor mezelf. Zodat we nog lang van elkaar kunnen genieten.”
