Drs. Down de nieuwe theatervoorstelling van Ivo Niehe. Een verhaal met betekenis, met een belangrijke boodschap voor de maatschappij. Benieuwd?
‘Het debuut van Ivo Niehe als toneelschrijver’. Opeens stond het er. En je kon op de reactie wachten: ’Krijgen we na die tien jaar one man shows in het theater nu ook nog te maken met Niehe als de nieuwe Harold Pinter?’
Een bekende producer gaf mij zelfs het dwingend advies: ’Doe het onder een pseudoniem en maak pas na de recensies je naam bekend. En waarom neem je na veertig jaar succesvol televisie maken sowieso dit risico?’
Op die laatste vraag had Niehe in elk geval een duidelijk antwoord: ’Ik vind het zo belangrijk dat dit verhaal verteld wordt, juist ook op deze manier, dicht bij de mensen, dus in theaters in het hele land.’
Toen ik het plan presenteerde aan de altijd kritische Ruut Weissman zei hij direct: ’Dit is zó betekenisvol, geen twijfel dat dit project gemaakt moet worden.’
Betekenisvol
‘Betekenisvol’ dat was de exacte omschrijving waarnaar Niehe op zoek was. Want met het muziektheaterstuk Drs. Down! wil hij behalve amuseren juist ook een statement maken: ’Kijk bij een kind met welke verstandelijke beperking dan ook vooral naar wat hij of zij wél kan.’
Ik citeer Pablo Pineda: ’Beperking is zelfs een totaal verkeerde term, ‘anders’ en ‘bijzonder’ dat zijn de woorden die van toepassing zijn, het zijn jongeren met andere mogelijkheden dan de gemiddelde mens.’
Pablo Pineda-Ferrer. Het gesprek voor de TV Show met de inmiddels 42-jarige Spanjaard met het syndroom van Down was de aanleiding voor Niehe om aan dit theater-avontuur te beginnen. Zo bleek al snel dat Pablo veel meer interesse had in cijfers dan in alpha-vakken.
”Joop van den Ende heeft me over de streep getrokken”
En dus kwam die met grote regelmaat in huize Pineda. Opvallend dat alles gebeurde zonder ook maar de minste druk uit te oefenen op de jongste uit het gezin van vier. ‘Hoe dan ook- een wonder blijft het’.
De ommekeer
Grote twijfel, dat had Ivo tot acht maanden voor de première van Drs. Down. ‘Lang geleden was ik geïnspireerd door Pablo en uit het niets begonnen we met wat dialogen te schrijven. Later kwamen er liedteksten bij.
Hét cruciale moment deed zich voor tijdens mijn jaarlijkse motivatiegesprek met Joop van den Ende. Ik vertelde hem over Pablo, wat ik geschreven had en dat ik op mijn laptop een paar – volgens Piet en mijzelf – aardige muzieknummers had staan.
’Zet even deze koptelefoon op, ik ben benieuwd wat je ervan vindt.’ Iets meer dan tien minuten luisterde Joop met zichtbaar toenemend plezier. En toen: ’Ivo, dit móet je verder uitwerken, dit kan echt een hele mooie voorstelling opleveren.
Het past helemaal in deze tijd waarin het theaterpubliek vooral op zoek is naar (daar was het woord weer) betekenisvolle stukken met thema’s waarin je je kunt herkennen, die dus iets hebben met de werkelijkheid van alle dag.’
Meesterlijke gasten
Van meet af aan was voor Niehe duidelijk dat de rol van Lucas gespeeld moest worden door een niet-professionele acteur met het syndroom van Down. ‘ Nando Liebregts uit Boxtel en Rutger Messerschmidt uit Roosendaal.’
Ze zijn werkelijk adembenemend. Meesterlijke gasten! Ze hadden elkaar nog nooit ontmoet, maar hadden zo’n bijzondere klik met elkaar, dat we meteen besloten ze allebei een rol te geven.
En nu een paar maanden verder komt Drs. Down! er. Een voorstelling waarin muziek, dans, video-projecties en live-action tot één geheel moeten worden gemaakt.
En mocht het in artistieke zin onverhoopt toch nog tegenvallen, dan is er in elk geval de ‘boodschap’ die we willen overbrengen en waarmee we recht willen doen aan wat hij gepresteerd heeft-Pablo Pineda.
